Sokak hayvanlarını gördüğüm her an bir böceğin vücudunun parçasını kaybettiğini gördüğüm an falan. Kısaca acıyı gördüğüm her an. Yardım edemediğim, dokunamadığım her hayat yani.
Öncesi yok, ben yokum.
3
+
-entiri.verilen_downvote
Şiddet ve cinayet haberleri gördüğüm anlar. Bir ara instagramımda her gün hayvanlara eziyet haberleri, kadınlara/ erkeklere cinayet haberleri vardı. Üstüne babam evde 7/24 haber izler ve ben de sürekli denk gelirim ister istemez. Artık psikolojim o kadar bozulmuştu ki, gördüğüm her olaya ağlar olmuştum. Tek düşündüğüm adalet sistemi oluyor böyle anlarda. Adaletini.